Κυριακή 19 Μαρτίου 2023

Μ’ ΑΓΑΠΑΣ ΔΕΝ Μ’ ΑΓΑΠΑΣ

 (… πού θες να βρω μέσα στον κάμπο ποια μαργαρίτα διάλεξε για να ντυθεί το μυστικό σου…)


ΚΟΚΙΝΟΛΑΙΜΗΣ ΣΤΑ ΠΡΟΘΥΡΑ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΧΙΛΙΕΤΙΑΣ

Μικρό πουλάκι

φοράει κατάσαρκα   το κοκκινάκι του

μην του το πάρουν.

 

ΚΟΤΣΥΦΙ

Καλότυχο που

δεν βλέπει πόσο μαύρο   το περιβάλλει!..

 

ΚΟΤΣΥΦΙ 2

Βρέξει χιονίσει   φοράει το μαύρο του.

Κανένα πένθος.

 

ΒΑΡΥ ΥΔΩΡ

Έπεσε χιόνι.

Μόνον ο ήλιος μπορεί   να το σηκώσει!..

 

ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ

Μάνα, ας είναι

ελαφρύς ο πόνος μας   που σε σκεπάζει!..  

 

ΣΠΙΤΙΚΟ ΜΑΧΑΙΡΙ

Νταήδες δεν παρακαλώ   κιοτήδες δεν φυλάω

στο μαγειριό κάθε σπιτιού    το φονικό φυλάω…

 

ΕΞΟΔΟΣ

Κοίταξε να διαλέξεις ένα

από τα τόσα ονόματα που σου χαρίζω

ν’ αποφασίσει η μοίρα σου για σένα!..

[κι άλλες επιλογές  από ΤΑ ΜΙΚΡΑ του  Μιχάλη Γκανά 2000

εδώ  με αντιγραφή και επικόλληση από τη συγκεντρωτική έκδοση:

 ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΚΑΝΑΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1978-2012 εκδόσεις Μελάνι 2013]

 



ΦΕΡΤΕ ΤΟΥΣ ΑΡΧΟΝΤΕΣ

(… να ευθυμήσουμε λιγάκι   να θυμηθούμε τις ευθύνες μας…)

Έτσι ήταν η Ελλάδα πάντοτε

ένας δίσκος με αντίδωρα!..

Κανένας δεν τη χόρτασε…

 

Βύθισε

τη ρομφαία των ονείρων του

τόσο βαθιά στο μέλλον

που άγγιξε το θάνατό του!..

 

Τα τριαντάφυλλα και τα σπαθιά

τάχθηκαν για το κόκκινο.

Κι η μνήμη   για να φυλάει τα σύνορα!..

 

Όσο στενεύει ο πόνος

φεύγουν του βάθους τα νερά

πληθαίνουν τα πηγάδια.

 

Φορούσε καθαρά εσώρουχα

κι εκείνο το χαμόγελο   με το φτηνό κραγιόν

και τα τριάντα δύο δόντια!..

 

Από χάδι σε χάδι   έγινε βότσαλο

Καμιά παλάμη δεν τη θυμάται!..

 

Καθώς κοιμάσαι

τα φύκια του ύπνου

προβαίνουν απ’ α βλέφαρά σου.

 

Είσαι θημωνιά από χιόνι

και πηγή νερού αναθρώσκοντος.

Ανεβαίνεις αντί να σκορπίζεις!..

 

Είσαι ακοίμητη θάλασσα

στην υδρόγειο χούφτα μου,

Ανασαίνεις και με πλημμυρίζεις.

 

Δεν ξέρεις   πώς τιμωρεί το χέρι μου

γιατί σ’ αγαπώ και φυλάγομαι

από τη δύναμή μου!,,

 

Κι αν κουραστούν απ’ το τοπίο

κι αν κουραστούν από την κάμαρα

πώς ν’ αποδράσουν τα παράθυρα!..

[επιλογές από ΤΑ ΜΙΚΡΑ του Μιχάλη Γκανά 2000]

 

ΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ

(κι άλλα ποιήματα από ΤΑ ΜΙΚΡΑ του Μιχάλη Γκανά 2000)

Έρχεσαι πάντα από το δάσος.

Η φτέρη κρύβει το λαγό!..  Ακόμη.

 

Χρόνος πίσω χρόνος μπροστά

το μεγάλο ποτάμι.

 

Να ’σαι με το νερό   μες στο νερό

στο ρίγος του τετελεσμένου μέλλοντος

 

ΠΑΣΧΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ

Ορεσίβιοι ψάλτες    δασείς και ένρινοι.

Σηκώνουν τα κοντάκια   σαν πούπουλα

γεμίζουνε θεό   σαν μαστραπάδες!..

 

ΟΒΟΛΟΣ

Δείτε πώς πάει   στον άλλο κόσμο

μ’ ένα γραμμάτιο   ανάμεσα στα δόντια

 

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ

Μέχρι να φτάσει το μαντάτο

κρύωνε το φαϊ στο πιάτο.

 

Απ’ το παλιό μου το σακάκι

ένα κουμπάκι τώρα λείπει

και το δεξί του το μανίκι

 

ΤΡΙΧΟΠΤΩΣΗ

Σιγά – σιγά έπεσαν τα μαλλιά του!..

Όχι πως ήταν όμορφα μαλλιά

μονάχα που πολλές φορές η μάνα του

είχε αποθέσει πάνω τους

τη ροζιασμένη της παλάμη.

 

ΚΑΡΤΟΤΗΛΕΦΩΝΟ

Παίρνεις τον αριθμό

γουλιά – γουλιά   σαν γιατρικό

 

ΚΑΡΚΙΝΙΚΟ

Πλυμένα τώρα

τ’ ανομήματα  κι η όψη από το θάνατο.

 

Όπως να τη διαβάσεις τη ζωή σου

βγάζεις το ίδιο νόημα

Και δεν υπάρχει πνεύμα   ή  τόνος πουθενά

 

Του άρεσαν τα κεφαλαία του μακαρίτη!..

 

ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ

Εδώ αρχίζει το αρμυρό νερό.

 

Ρινίσματα ψαριών   μεγάλα κήτη

αλλεπάλληλα κύματα   βουβού φονικού.

 

Το ψαράκι Παντελεήμων   υπάρχει ακόμη

χωρίς κανένας να το ελεεί.

Τυφλό ένα χρόνο.

[επιλογές από ΤΑ ΜΙΚΡΑ του Μιχάλη Γκανά 2000]

 

ΠΕΡΙ ΠΟΙΗΣΕΩΣ 1 και 2

(από ΤΑ ΜΙΚΡΑ του Μιχάλη Γκανά 2000)

Κι εσύ που ξέρεις από Ποίηση

κι εγώ που δεν διαβάζω

κινδυνεύουμε!..

Εσύ να χάσεις τα ποιήματα

κι εγώ τις αφορμές τους!..

 

Οι λέξεις δεν είναι καρφιά   ούτε φύλλα!..

Και στο σφυρί αντιστέκονται   και στον αέρα!..

 

Οι λέξεις είναι σαν τα σκάγια.

Ποιες βρίσκουνε το στόχο τους

ποιες δεν τον βρίσκουν.

Δε φταίει πάντα ο κυνηγός!..

 

ΟΝΕΙΡΩΞΗ του Ποιητή Μιχάλη Γκανά

Παμπάλαιο κορμί

κι ακόμη ευλύγιστο.

Κορμί γυναίκας που μασάς τον ύπνο μου

με τις δαγκάνες των μηρών σου.

 

Προχθές γυμνό κι εψές γδαρμένο

να δω απόψε τι δέρμα θα φορέσεις.

 

Παλιό κορμί φιλήδονο

ριγμένο στα σπάρτα του ύπνου μου

σαν σκοτωμένο φίδι

 

και ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΣΕ ΜΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΗ

(… στον Γιόζεφ Μπρόντσκι… )

Κύριε   αξίωσέ με να διαβάσω   κι άλλα ποιήματά του   χωρίς ν’ αμβλύνεις στο ελάχιστο   τη ζήλια μου   που βλέπω κάποιον άλλο   να μεταφράζει απαράμιλλα   τις σιωπές μου!..  Και ρίξε με στην κόλαση μετά   ή  οπουδήποτε μιλάνε ρώσικα!..  [στίχοι από ΤΑ ΜΙΚΡΑ του Μιχάλη Γκανά 2000 -  συγκεντρωτική έκδοση ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΚΑΝΑΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1978 – 2012, εκδόσεις Μελάνι]

Δευτέρα, 20 Μαρτίου 2023

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΑΝΤΑ Σ’ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΜΕ…

  (…χωρίς ποτέ κανείς να μας ακούει…) («Γιατί σωπαίνουν τα κοχύλια; Γιατί δεν τραγουδούνε τα παιδιά; Τα ζώα τ’ αφανίσαμε και τα φυ...

ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΕΤΟΥΣ